طراحی واکسنی برای روبرو شدن با جهش های ویروس کرونا
آجاک: به گزارش آجاک، محققان به فناوری دست پیدا کردند که می تواند راهکاری امیدبخش برای افزایش کارآمدی واکسن ها و ایجاد ایمنی گسترده تر باشد.
به گزارش آجاک به نقل از مهر، پژوهشگران دانشگاه جیلین چین موفق به طراحی و تولید نانوذرات خودآرا مبتنی بر اپی توپ شده اند که با هدف قرار دادن پروتئین اسپایک ویروس SARS-CoV-۲، پاسخ ایمنی را تقویت کرده و فعالیت خنثی کنندگی گسترده ای را نشان داده اند. این تکنیک نوین می تواند به عنوان یک راه حل مؤثر برای توسعه واکسن هایی با اثربخشی بالا در مقابل انواع جهش یافته ویروس کرونا مورد استفاده قرار گیرد.
ویروس کرونا با بوجودآوردن یک همه گیری جهانی، میلیونها نفر را مبتلا کرده و جان بسیاری را گرفته است. واکسن های موجود پروتئین اسپایک را هدف قرار می دهند، اما جهش های مداوم در این پروتئین موجب کاهش کارآیی آنها شده است. از ین جهت، پژوهشگران بدنبال راهکارهایی نوین برای ایجاد ایمنی پایدار و گسترده تر در مقابل ویروس هستند. یکی از این راه حل ها، استفاده از اپی توپ های حفاظت شده در ترکیب با پلت فرم های نانوذره ای است که می تواند محافظت متقاطع بهتری به وجود آورده و ایمنی طولانی تری را فراهم آورد.
در این پژوهش، که توسط پژوهشگران دانشگاه جیلین (Jilin University) انجام شده است، چهار اپی توپ حفاظت شده از دامنه اتصال گیرنده (RBD) و زیرواحد S۲ پروتئین اسپایک شناسایی و درون فریتین هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori) ادغام شدند. این پروسه منجر به تولید نانوذرات اپی توپ محور با اسامی S۱۸-F، RBM-F، UH-F و HR۲-F شد.
آزمایش های انجام شده نشان داد که این نانوذرات بعد از ایمن سازی، تولید آنتی بادی های اختصاصی اپی توپ را تحریک کرده و این آنتی بادی ها حداقل به مدت سه ماه در بدن پایدار باقی می مانند. این یافته ها نشان دهنده توانایی این واکسن های نانوذره ای در ایجاد ایمنی طولانی مدت هستند.
یکی از مهم ترین یافته های این پژوهش، توانایی نانوذرات در خنثی سازی ویروس بود. سرم های گرفته شده از گروههای RBM-F، UH-F و HR۲-F نشان دادند که این واکسن ها توانایی خنثی سازی سودوویروس SARS-CoV-۲ WH-۱ را در محیط آزمایشگاهی دارند.
علاوه بر این، لنفوسیت های طحالی گروههای S۱۸-F، RBM-F و UH-F افزایش تکثیر قابل توجهی را نشان دادند. در گروه RBM-F، افزایش تولید سایتوکاین های IFN-γ، IL-۲، IL-۴ و IL-۱۰ مشاهده شد که این امر به ایجاد تعادل بین پاسخ های ایمنی Th۱ و Th۲ کمک می نماید. این خاصیت نقش برجسته ی در ایجاد یک پاسخ ایمنی متعادل و پایدار در مقابل عفونت های ویروسی ایفا می کند.
از دیگر یافته های قابل توجه این پژوهش، توانایی نانوذرات در ایجاد سیتوتوکسیسیتی سلولی وابسته به آنتی بادی (ADCC) است. نتایج نشان داد که سرم های ایمنی شده از گروههای S۱۸-F و گروههای دارای ایمن سازی ترکیبی، قادر به فعال سازی این مکانیسم ایمنی هستند. این مکانیسم یکی از راهکارهای کلیدی بدن برای روبرو شدن با عفونت های ویروسی بوده و می تواند سبب از میان رفتن سلول های آلوده به ویروس شود.
این مطالعه نشان میدهد که نانوذرات اپی توپ محور می توانند پاسخ های ایمنی هومورال و سلولی قوی ایجاد کنند و به عنوان یک راهبرد نوین و مؤثر در توسعه واکسن های آینده مقابل ویروس کرونا مورد استفاده قرار گیرند.
با توجه به چالش های موجود در تولید واکسن های مؤثر مقابل سویه های جهش یافته کرونا، این فناوری می تواند راهکاری امیدبخش برای افزایش کارآیی واکسن ها و ایجاد ایمنی گسترده تر باشد. پژوهشگران امیدوارند که با ادامه این پژوهش ها، بتوانند زمینه را برای تولید واکسن های جدید و کارآمدتر فراهم آورند و به کنترل بهتر این بیماری همه گیر کمک کنند.
منبع: acak.ir
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره