سلول سرطانی، سلولی هزار چهره
به گزارش آجاک، سلول های سرطانی سلول هایی با هزاران چهره هستند که از روند فعالیت طبیعی خود خارج می شوند و رفتار غیر عادی از خود نشان می دهند و در نتیجه امکان تشخیص و حمله توسط سلول های ایمنی به آنها از بین می رود.
به گزارش گروه علمی ایرنا از بنیاد علم و فناوری مصطفی (ص)، اگر دنیای درون بدن را به یک شهر تشبیه نماییم، باید اظهار داشت که همه شهرها در امن و امان نیستند! گاه در یک شهر سلول هایی را خواهیم دید که تحت تعقیب پلیس بدن هستند و ضمن تغییر محل اختفای خود، با ایجاد محفل های نه چندان سری، هوشمندی و قدرت خویش را بیشتر از پیش به رخ پلیس می کشانند.
سلول هایی که از حالت عادی خارج شده و حالا متهم ردیف اول آشوبی به نام سرطان هستند. داستان سرطان از کجا آغاز می شود؟ چرا در دزد و پلیس بازی میان سرطان و سیستم ایمنی بدن، گویی مجرم همیشه یک قدم جلوتر است و پلیس از دستگیری اش عاجز؟ آیا مجرم می تواند تغییر کرده و باردیگر عضوی از شهروندان عادی بدن باشد؟
بر اساس یافته ها، از مجموع ۲۰ میلیون مورد مبتلا شدن به سرطان که در سال ۲۰۲۲ در سراسر دنیا شناسایی شده بود، این بیماری ۷۹.۷ میلیون نفر را به کام مرگ کشانده است. پیشبینی می شود آمار مبتلا شدن به این بیماری تا سال ۲۰۵۰، به ۳۵ میلیون نفر برسد.
نورول سیاکیما اب مطلب، استاد و محقق ارشد دانشگاه کبانگسان مالزی بیماری سرطان را زیر ذره بین برده و اطلاعاتی در رابطه با این بیماره عرضه کرده است که در ادامه می آید.
داستان سرطان از سلول هایی آغاز می شود که از روند فعالیت طبیعی خود خارج شده و رفتاری غیرعادی از خود نشان می دهند. چرا سیستم ایمنی ما نمی تواند به تنهایی از پس مواجهه با این سلول ها و درمان سرطان بربیاید؟
چگونه میتوان سیستم ایمنی را بعنوان پلیس بدن، برای مواجهه با سلول های از کنترل خارج شده سرطانی، آماده تر و تقویت کرد؟
در اصل می دانیم که طبق اصول زیست شناسی وقتی سلول هایی غیرطبیعی یا خارجی در بدن ما وجود داشته باشند، سیستم ایمنی بدن ما به این سلول ها حمله می کند؛ اما سلول های سرطانی بسیار باهوش هستند. آنها به جهش ادامه می دهند. همینطور باید توجه داشت که سلول های سرطانی ناهمگن هستند؛ به این مفهوم که یک سلول سرطانی می تواند با سایر سلول های سرطانی متفاوت باشد. در واقع جهش هایی که سلول های سرطانی تجربه می کنند، آنها را برای سلول های ایمنی ناشناخته و ناآشنا می کند. ازاین رو سلول های ایمنی طبیعی قادر به تشخیص و حمله به آنها نیستند.
می توان از یکی از تکنولوژی های جدید پزشکی به نام CAR T-cell therapy برای تقویت عملکرد سیستم ایمنی در رویارویی با سرطان استفاده نمود. البته این فناوری در حوزه کاری من نیست اما به صورت ساده، کاری که CAR T-cell درمانی انجام می دهد اینست که سلول های T که نقش پلیس را در سیستم ایمنی و بدن ما دارند، گرفتار تغییراتی می کند. در واقع محققان سلول های T را به نحوی اصلاح می کنند تا بتوانند سلول های سرطانی جهش یافته را شناسایی کنند.
بنابراین اگر سلول های سرطانی A دارای جهش A هستند، محققان به سلول های T آموزش می دهند که این A را تشخیص دهد. اگر سلول سرطانی دیگری جهش B داشته باشد، سلول های T را آموزش داده و اصلاح می کنند تا بتوانند جهش B را تشخیص دهند. در نتیجه شناخت خصوصیت های خاص و منحصر به فرد سلول های سرطانی برای حمله سیستم ایمنی به آنها خیلی مهم است.
ابتدا باید سلول های سرطانی را مطالعه نماییم. آیا راه و شاخصه ای برای شناسایی سلول های سرطانی که بسیار باهوش به نظر می رسند، وجود دارد؟
وقتی که سلولی سرطانی را مطالعه نماییم، شاخصه منحصر به فرد آنرا پیدا می نماییم. سپس با استفاده از فناوری ای که گفتم، به سلول های T می گوییم این شاخصه منحصر به فرد چیزی است که شما باید آنرا هدف قرار دهید؛ چیزی شبیه به زمانیکه دانشمندان واکسن کووید ۱۹ را تولید کردند.
طی توسعه واکسن کووید، دانشمندان، ژنی را به بدن تزریق کردند که در نتیجه آن سیستم ایمنی بدن بتواند عامل کووید را شناسایی کرده و نسبت به آن واکنش بدهد. اساس و شناسایی هدف در CAR T-cell درمانی هم مشابه همین فرآیند است.
یک سلول سرطانی امکان دارد دارای جهش در چندین ژن باشد. ازاین رو ما نمی توانیم آنها را اصلاح کنیم؛ اما کاری که می توانیم انجام دهیم اینست که آنها را حذف و بدن را از وجودشان پاکسازی نماییم. چونکه در غیر این صورت، آنها رشد می کنند و بر سیستم بدن انسان تاثیر گذاشته و در نهایت آنرا مغلوب می کنند. تا آنجایی که من می دانم، در این حوزه هنوز راهی برای بازگشت سلول های سرطانی به حالت عادی وجود ندارد.
طبق تحقیقات من، زیرمجموعه ای از سلول های سرطانی هستند که توانایی دارند مانند خود سلول های T ظاهر شوند. ازاین رو در واقع یک سلول سرطانی است اما انگار چیزی شبیه به یک شنل پوشیده است که سبب می شود سلول T فکر کند "خب این دشمن من نیست، این دوست من است." طبق نظریه تکامل، همه این ها، مکانیسم بقای سلول سرطانی است که توانایی زنده ماندن در محیطی مثل خون را به آن می دهد.
وقتی سلول سرطانی در بافت است و هنوز وارد خون نشده است، یک سلول سرطانی طبیعی است اما این سلول سرطانی دوست دارد به قسمت های دیگر بدن برود. در سرطانی که درحال مطالعه هستم (سرطان روده بزرگ)، برخی از سلول های بافت پوششی روده، گرفتار تغییرات ژنتیکی شده و از حالت طبیعی خارج می شوند.
در این حالت، این سلول های سرطانی شده می توانند ضمن تغییراتی در ظاهرشان، وارد خون شوند. این حرکت سلول های سرطانی شده، درست این مثل اینست که ما برای رفتن به مراسم عروسی یا سر کار، لباس عوض می نماییم. این سلول سرطانی هم ظاهرش را تغییر می دهد تا بتواند بسمت گردش خون رفته و به سلول های طبیعی بدن حمله کند.
در سلول های سرطانی مورد مطالعه من، به صورت معمول، سلول همان جا در بافت پوششی روده مستقر است اما در صورتیکه منابع غذایی کافی در همان بافت پوششی روده که سلول در آن رشد می کنند وجود نداشته باشد، سلول فکر می کند باید از محل اصلی بیرون برود تا مکان دیگری را پیدا کند که بتواند مواد مغذی بیشتری برای آن داشته باشد.
با گسترش تکنولوژی های درمانی، و ظهور روش های هدفمند در درمان سرطان نظیر ایمنی درمانی، نسبت به درمان های گذشته مانند شیمی درمانی و پرتودرمانی، مدیریت این بیماری ارتقا یافته است. امید است که در سالهای پیش رو، با توسعه بیشتر از پیش مطالعات حوزه سرطان، انسان هایی که در سراسر جهان به انواع مختلف این بیماری مبتلا هستند، از آن جان سالم به در برند.
منبع: acak.ir
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره