یکی دیگر از پیش بینی های اینشتین درست از آب درآمد
به گزارش آجاک، ایسنا نوشت: نخستین سیاه چاله ای که تا حالا توسط بشر تصویربرداری شده، درحال از دست دادن مقدار زیادی از انرژی است.
چند سال پیش، اخترشناسان برای نخستین بار تکه ای از تاریکی کیهانی را دیدند که مدت ها تصور می شد غیرقابل مشاهده است. آن تکه، یک ابرسیاه چاله بود که موجودیتی قدرتمند و گریزان و چنان متراکم است که حتی نور هم نمی تواند از گرانش آن بگریزد.
سیاهچاله ها هر چیزی را که به آنها نزدیک می شود از گاز و ستارگان گرفته تا سیارات و حتی سیاهچاله های دیگر می بلعند. اما این سیاه چاله مبهم و شبیه به دونات که بعداً توسط هوش مصنوعی بصورت حلقه ای لاغر اصلاح گردید، در کهکشان M۸۷ درحال شکستن کلیشه های سیاه چاله ای است. چونکه بنظر می رسد درحال از دست دادن انرژی فراوانی است.
اگر تمام کره زمین را یک بمب TNT تصور کنید و آنرا ۱۰۰۰ بار در ثانیه برای میلیونها و میلیونها سال منفجر کنید، انرژی حاصل از آن برابر با آن مقدار انرژی خواهد بود که از ابرسیاهچاله M۸۷ دفع می شود.
دو ماه پیش، این ابرسیاه چاله فوق العاده خاص در فاصله ۵۵ میلیون سال نوری از زمین موسوم به M۸۷* با بهره گیری از تلسکوپ افق رویداد(EHT) مورد مطالعه قرار گرفت که داده های چند تلسکوپ رادیویی را در سرتاسر جهان ترکیب می کند تا یک تلسکوپ مجازی به اندازه زمین بسازد.
این مشاهدات نشان داد که M۸۷* درحال چرخش است و میدان مغناطیسی خود و بافت نزدیک فضا-زمان را با خود می کشد.
اوایل ماه جاری میلادی، اخترشناسان با تحلیل و بررسی تصویری از این ابرسیاهچاله که توسط EHT در سال ۲۰۲۱ به دست آمده بود، دریافتند که میدان مغناطیسی آن به اندازه ای قوی است که گاهی اوقات از بلعیدن مواد مجاور جلوگیری می کند.
حالا تحلیل و بررسی جدید این تصویر توسط زیرمجموعه ای از آن تیم نشان داده است که همین میدان مغناطیسی، مسئول کاهش سرعت چرخش این ابرسیاهچاله است، مانند چرخشی که در طول زمان سرعتش کاهش پیدا می کند.
اندرو چیل، اخترفیزیکدان دانشگاه پرینستون در نیوجرسی و نویسنده اصلی این مطالعه جدید می گوید: ما توانستیم بطور قطعی بگوییم که تصویر EHT در سال ۲۰۲۱ نشان میدهد که انرژی در نزدیکی سیاهچاله جریان دارد. ما به تصاویر آینده و با حساسیت بالاتر نیاز داریم تا ۱۰۰ درصد تشخیص دهیم که آیا انرژی از سطح خود سیاهچاله خارج می شود یا خیر.
الکساندر لوپساسکا از اعضای این تیم پژوهشی از دانشگاه واندربیلت در تنسی می گوید: این انرژی که در طول این پروسه به اصطلاح «خود ترمزگیری» به اعماق فضا وارد می شود، مانند شمشیرهای نوری به طول چند میلیون سال نوری است که بوسیله ساختارهایی به نام جت های نسبیتی که ۱۰ برابر طولانی تر از کهکشان راه شیری ما امتداد دارند، جاری می شود.
جورج وونگ یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه پرینستون نیز اظهار داشت: اگر تمام زمین را به TNT تبدیل کنید و آنرا برای میلیونها و میلیونها سال ۱۰۰۰ بار در ثانیه منفجر کنید، این همان مقدار انرژی است که ما از M۸۷ دریافت می نماییم.
این واقعیت که سیاهچاله ها می توانند انرژی خودرا از دست بدهند، یکی از پیش بینی های نظریه نسبیت اینشتین است. دانشمندان می دانستند که قسمتی از اتلاف انرژی می تواند به سبب میدان های مغناطیسی باشد، اما دقیقاً نمی دانستند که این پروسه چگونه اتفاق می افتد.
بیشتر بخوانید:
نوکیا باردیگر بالاترین برند موبایل دنیا شد نشستن پشت فرمان یک خودروی ۴ میلیون دلاری چه حسی دارد؟ /عکس آشنایی با بزرگترین و مرگبارترین زیردریایی اتمی جهان یافته های این مطالعه جدید نشان میدهد که انرژی خارج شده از سیاهچاله در راستای میدان مغناطیسی آن خارج می شود. تیم مطالعه همین طور یک احتمال بطورکامل نظری اما با این وجود هیجان انگیز دارد که انرژی بیرون رانده شده از M۸۷* می تواند به یک سیاه چاله دیگر سرازیر شود.
همین طور این احتمال وجود دارد که جریان خروجی انرژی به فوران منفجر شده از سیاهچاله که تحقیقات قبلی نشان داد که در یک چرخه ۱۱ ساله متفاوت می باشد، کمک نماید. مدلها نشان می دهند که میزان انرژی خروجی از سیاه چاله مشابه چیزی است که جت ها به آن نیاز دارند، بااینکه ستاره شناسان هنوز بطورکامل مطمئن نیستند.
مشاهدات آینده از ابرسیاهچاله M۸۷* با EHT می تواند پژوهشگران را به یک پاسخ قطعی نزدیک کند. همین طور نسل بعدی EHT در دست ساخت است که انتظار می رود آنتن های بیشتری را به شبکه مجازی تلسکوپ ها اضافه کند تا تصاویر واضح تر و شاید حتی فیلم هایی از سیاه چاله ها به دست آورد.
لوپساسکا می گوید: من فکر می کنم به احتمال زیاد سیاه چاله به این جت نیرو می دهد، اما ما هنوز نمی توانیم آنرا ثابت نماییم.
۵۸۵۸
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره