پاسخ محققان كشور؛
چرا بخش مهمی از میگوی ایران صادر می شود؟
آجاك: میگو باوجود ارزش غذایی بالایی كه دارد، هنوز نتوانسته جایگاه مناسبی در سفره ایرانیها پیدا كند، برهمین اساس سرانه مصرف آن بسیار پایین است و به همین دلیل، بخش عمده ای از تولید سالانه آن صادر می شود. اما مشكل توسعه مصرف این آبزی مفید توسط مردم كجا است؟ پژوهشگران درصدد پاسخ به این پرسش برآمده اند.
به گزارش آجاك به نقل از ایسنا، بنا بر گزارش های سازمان شیلات كشور، در سال ۱۳۹۵ از ۳۰ هزار و ۸۲۰ تن كل میگوی تولیدی، حدود ۵۰ درصد آن صادر گردیده است. این ارقام به خوبی نشان می دهند كه میزان سرانه مصرف میگو در كشور تا چه حد پایین است. پایین بودن سرانه مصرف این آبزی حتی در میان متخصصین تغذیه نیز مشهود است. مطالعه ای كه در این رابطه، بمنظور بررسی میزان مصرف میگو توسط متخصصان تغذیه كشور انجام گرفته نشان داده است كه ۲۲ درصد آنها نه فقط در سه سال اخیر میگو مصرف نكرده اند بلكه تمایلی نیز به مصرف آن نیز ندارند و تنها ۱۴ درصد آنها بیش از ۳ كیلوگرم میگو در سال مصرف می كنند.
پژوهشگران معتقد هستند اگر سرانه مصرف این محصول در كشور افزایش یابد نخستین نتیجه آن متوجه سلامت جمعیت است كه بوسیله بهبود تغذیه و پیش گیری از بیماری های مختلف ناشی از سوء تغذیه و فقر میكرو و ماكرو مولكول های حیاتی برای بدن اتفاق می افتد. نتیجه دوم آن نیز ایجاد شغل پایدار برای افرادی است كه به صورت مستقیم و غیر مستقیم در صنعت تولید و عرضه میگو فعالیت دارند. به همین دلیل، بررسی دلیلهای كمبود مصرف سرانه و ارائه راهكارهایی جهت افزایش آن ضروری و منطقی بنظر می رسد و طبعاً برای رسیدن به این هدف بزرگ، شناخت رفتار مصرف كنندگان اهمیت زیادی دارد.
در این راستا، یك تیم پژوهشی پنج نفره از دانشگاه علوم كشاورزی و منابع طبیعی گرگان و دانشگاه تهران، مطالعه ای را انجام داده اند كه در آن، به بررسی رفتار، اولویت ها و موانع مصرف كنندگان میگو در ایران پرداخته شده است.
برای انجام این تحقیق، ۱۰۰۰ نفر از شهروندان شهرهای مختلف كشور شامل تهران، مشهد، تبریز، شیراز، كرمانشاه، یزد، بندرعباس، گرگان، ایلام و بیرجند مشاركت داشته اند.
نتایج این بررسی ها نشان داد كه سرانه مصرف میگو در جامعه آماری مشاركت كننده در پژوهش، تنها حدود ۹۶ گرم و در جامعه مصرف، ۴۸۷ گرم بوده است و عوامل مختلفی برای كمبود مصرف این آبزی مفید ذكر می شود.
آن گونه كه افشین عادلی، محقق گروه آموزشی فرآوری محصولات شیلاتی دانشگاه علوم كشاورزی و منابع طبیعی گرگان و همكارانش می گویند، «نتایج ارزیابی ها نشان داد كه سه اولویت نخست مصرف كنندگان برای خرید و مصرف میگو، كیفیت، بسته بندی و سوابق تجربی است. اما ترتیب سایر اولویت ها به صورت باورهای مثبت و منفی، نوع عرضه و فرآوری، قیمت، دسترسی، راحتی پخت، درآمد مصرف كننده و زمان مصرف تعیین شد».
این پژوهشگران می افزایند: «اولویت اول جامعه مصرف در مورد فاكتورهای كیفیت، بسته بندی، باورهای مثبت و منفی و انواع عرضه و فرآوری، به ترتیب شامل بو، نام تجاری، وضعیت آلودگی و بهداشت و همین طور بسته بندی میگوی سوخاری بود».
همین طور برمبنای یافته های پژوهش فوق، موانع اصلی مصرف این محصول در كشور شامل گران بودن، بوی نامطبوع و عدم تناسب قیمت آن با درآمد متوسط افراد است.
عادلی و همكارانش معتقدند: «با توجه به این نتایج، دست اندركاران صنعت تولید و عرضه میگو بمنظور افزایش سرانه مصرف این آبزی، باید كارهای خودرا پیرامون فاكتورهای كیفی، بسته بندی و قیمت تمام شده محصول متمركز سازند».
یافته های این تحقیق، در چارچوب یك مقاله علمی پژوهشی در نشریه «شیلات ایران» انتشار یافته اند. این نشریه به صورت دوفصل نامه توسط موسسه تحقیقات علوم شیلاتی كشور انتشار می یابد.
منبع: آجاك
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره