در یك پژوهش تاكید شد
بازوی مهم تبدیل علم و پژوهش به عمل در حوزه سلامت، نیازمند بازبینی و تقویت
به گزارش آجاک، محققان کشور در یک پژوهش جدید، ضمن ضعیف ارزیابی کردن وضعیت ترجمان دانش در کشور، بر ضرورت بهبود وضعیت این بازوی مهم تبدیل علم و پژوهش به عمل تاکید کرده و به عرضه راهکارهایی در این خصوص پرداخته اند.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، از زمان پیدایش مفهوم ترجمان دانش در سال ۲۰۰۰ توسط انستیتو تحقیقات بهداشت کانادا برای رفع شکاف بین دانش، پژوهش و کاربرد در امور بالینی حوزه سلامت، استفاده از این اصطلاح یعنی «ترجمان دانش» به صورت قابل ملاحظه ای گسترش پیدا کرده است. ترجمان دانش از تحقیقات به عمل آمده در امور بالینی در مراقبت های سلامت از اهمیت بالایی برخوردارست و نگرانی اساسی در مورد آن، اینست که پیشرفت های تحقیقاتی انجام شده در این امور، سال ها طول می کشد تا سبب تغییر و یا کاربرد در عمل شود.
بنا بر نظرات محققان، باتوجه به سرعت نوآوری و تحقیق در زمینه مراقبت های سلامت، این شکاف دانش موجود بین یافته های تحقیقاتی و سیاست های مراقبت های سلامت، به صورت روزافزونی مورد توجه قرار گرفته و مبحث گزارش های بی شماری بوده است. در پاسخ به این شکاف، سیاست های متفاوتی توسط کشورهای مختلف اتخاذ شده است که ازجمله آنها میتوان به ایجاد نهادهای سازمانی جدید برای تسهیل حرکت دانش از پژوهش به عمل اشاره نمود. مثال هایی از این نهادها شامل شبکه های علوم سلامت دانشگاهی در انگلیس و همینطور پایگاه های ترجمان دانش در ایران مثلا در دانشگاه های علوم پزشکی ایران و مرکز تحقیقات بهره برداری از دانش سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران هستند.
اما باتوجه به ناکافی بودن این اقدامات در کشور ما، پژوهشگرانی از دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان در یک مطالعه جدید، وضعیت ترجمان دانش مراکز تحقیقاتی دانشگاه های علوم پزشکی را بررسی نموده اند.
در این مطالعه که با تمرکز بر مراکز تحقیقاتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شده است، محققان از پرسشنامه استاندارد خودارزیابی سازمان های تولیدکننده دانش دارای سؤالاتی در حیطه پژوهش، تولید دانش، انتقال دانش و ترویج استفاده از شواهد استفاده کردند و سپس داده های حاصل از این پرسشنامه ها را با روش های آماری تحلیل و بررسی کردند.
طبق نتایج به دست آمده، سطح متوسطی از ترجمان دانش در مراکز تحقیقاتی فوق وجود دارد، اما بررسی ها نشان می دهند مواردی شامل ایجاد ساختار کمیته ترجمان دانش، لحاظ کردن فرآیند تبادل، ترجمان و انتقال دانش در فرآیند تصویب پایان نامه های دانشجویی و طرح های پژوهشی، بازبینی در سیاست های پژوهشی و ایجاد سازوکارهای انگیزشی برای ارتقاء محققان از این طریق، می توانند نقش تسهیلگری مهمی را در جهت رسیدن به سطح مناسب از تبادل و ترجمان دانش ایفا کنند.
به قول سلمان باش زر، پژوهشگر سیاستگذاری سلامت مرکز تحقیقات مدیریت عرضه خدمات سلامت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان و دیگر همکارانش در این تحقیق، «نامناسب بودن تبدیل پژوهش به عمل و سیاست یا اصطلاحاً ترجمان دانش نامناسب و ناکافی سبب می شود خیلی از ذی نفعان پژوهش های محلی سلامت یعنی بیماران، مدیران و تصمیم گیران، نتوانند از پیشرفت های مراقبت های سلامت بهره مند شده و بنابراین در معرض خطرات غیرضروری قرار گرفته و همینطور سیستم سلامت در معرض هزینه های غیرضروری قرار گیرد».
آنها می گویند: «بنابراین لازم است وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان سیاست گذار کلان حوزه سلامت نسبت به مبحث ترجمان دانش بازبینی های جدی و جدیدی را انجام دهد. بمنظور رسیدن به سطح مطلوب و مناسب از ترجمان دانش و نهادینه سازی آن در دانشگاه های علوم پزشکی پیشنهاد می شود کمیته ترجمان دانش در معاونت پژوهشی دانشگاه ها با ساختار علمی و مناسب تشکیل شود».
همینطور در این پژوهش بر نظارت کامل روی تصویب پایان نامه های دانشجویی و طرح های پژوهشی و همینطور مشخص بودن مسیر کامل ترجمه و انتقال دانش در حد پروپوزال در مراکز و پایگاه های تحقیقاتی تاکید شده است.
بنا بر نظر باش زر و همکارانش، «علاوه بر این ها، بازبینی در سیاست های پژوهشی و ایجاد انگیزش برای ارتقاء از راه ترجمان دانش، عرضه آموزش های لازم درباب سازوکارهای مختلف ترجمان دانش و سپس طراحی و بهبود فرآیندهای موجود و بارگیری آنها در مراکز پژوهشی می تواند نقش تسهیل گری مهمی را در جهت رسیدن به سطح مناسب از ترجمان دانش در کشور ایفا کند».
از این یافته های تحقیقاتی، یک مقاله علمی پژوهشی به رشته تحریر درآمده که در «فصل نامه راهبردهای مدیریت در نظام سلامت» متعلق به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد انتشار یافته است.
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره