پژوهشگران در تحقیقی بررسی كردند؛
تأثیر تمرینات هوازی و مصرف گردو بر دیابت
به گزارش آجاك پژوهشگران در تحقیقی، تأثیر تمرین هوازی و مصرف گردو را بر سازوكار تنظیم عملكرد انسولین بررسی نموده اند.
به گزارش آجاك به نقل از ایسنا، نسفاتین-1 ماده ای است كه از بافت چربی ترشح شده و در سازوكار تنظیم عملكرد انسولین و متابولیسم گلوكز شركت دارد. محققان در پژوهشی با عنوان " تأثیر تمرین هوازی و مصرف گردو بر نسفاتین-1 و شاخص مقاومت انسولینی زنان دیابتی نوع دو" این مورد را بررسی نموده اند.
در این پژوهش كه توسط زهرا شفیع پور، عبدالرسول دانشجو و معصومه حسینی از گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق انجام شده آمده است: « دیابت ملیتوس یك اختلال متابولیك شایع و گسترده در دنیا است كه با شیوع چاقی و كم تحركی ارتباط داشته و با افزایش قند خون، ترشح ناكافی و یا اختلال عملكرد انسولین همراه می باشد. بیماران دیابتی نوع دو نسبت به انسولین مقاوم هستند و انسولین كافی برای غلبه بر این مقاومت تولید نمی كنند.»
در بخش دیگری از این مقاله آمده: « تمرینات بدنی منظم از راه افزایش حساسیت انسولینی و لیپو پرتئین پرچگال و كاهش تری گلیسیرید و لیپو پروتئین های كم چگال، به بهبود متابولیسم و گلوكز و لیپید منجر می شود.»
برپایه اطلاعات این پژوهش، این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون در درمانگاه دیابت بیمارستان حضرت علی ابن ابی طالب شهر قم انجام شد. 40 بیمار دیابتی بعد از امضای رضایت نامه كتبی وارد پروتكل تحقیق شدند. معیار ورود به تحقیق شامل خانم های 50-40 ساله مبتلا به دیابت نوع دو با نمایه توده بدن 35-30، نداشتن بیماری های جانبی، عدم مصرف دخانیات، الكل مكمل، نداشتن اختلالات قاعدگی و نبود مشكل در اندام تحتانی همینطور نداشتن تمرین ورزشی منظم از شش ماه قبل بود.
آزمودنی ها به صورت تصادفی در چهار گروه تمرین، مصرف گردو، تمرین + مصرف گردو و كنترل قرار گرفتند. (هر گروه 10 نفر)
در این مقاله آمده است «پروتكل تمرین برای مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. هر جلسه شامل ده دقیقه گرم كردن (دویدن بر روی نوار گردان با شدت 50 درصد ضربان قلب بیشینه)، تمرین هوازی(اصلی) و 10 دقیقه سرد كردن( پنج دقیقه نرم دویدن و راه رفتن – پنج دقیقه حركات كششی) بود. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن بر روی نوار گردان با 65 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 16 دقیقه در هفته اول بود كه به 30 دقیقه با 80 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته هشتم رسید. هر هفته پنج درصد به شدت تمرین و دو دقیقه به مدت تمرین اضافه گردید.»
در بخشی از این مقاله همینطور آمده است «پس از بررسی رژیم غذایی آزمودنی ها، مشخص شد كلیه گروه ها از رژیم غذایی طبیعی استفاده می كردند. در گروه های مصرف گردو، مقدار 27-25 گرم گردو، جایگزین 3/1 كل چربی مصرفی شد.»
نویسندگان این مقاله معتقدند« نتایج پژوهش حاضر نشان داد هشت هفته تمرین هوازی و مصرف گردو تأثیر معناداری بر افزایش نسفاتین -1 زنان چاق مبتلا به دیابت نوع دو داشت. در تحقیق حاضر، در گروه های تمرین و تمرین+ گردو، متغیرهای وزن و BMI كاهش پیدا كرد. با عنایت به این نتایج، سطوح نسفاتین-1 همراه با كاهش وزن و BMI تغییر می یابد.»
شفیع پور و همكارانش می گویند: نتیجه ی دیگر تحقیق حاضر نشان داد كه در گروه های تمرین و تمرین+ گردو، مقادیر گلوكز، انسولین و مقاومت به انسولین در مقایسه با دو گروه دیگر كاهش معناداری یافت. بهبود عملكرد انسولین در سیستم انتقال گلوكز به عضلات اسكلتی، كاهش فعالیت هورمون های در رابطه با تولید گلوكز كبدی، بهبود جریان خون در عضلات اسكلتی و حفظ وضعیت طبیعی چربی خون از سازگاری های ناشی از تمرینات ورزشی است.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است «مصرف گردو با این مقدار بر سطح گلوكز خون، شاخص مقاومت به انسولین و نسفاتین-1 زنان دیابتی نوع دو تاثیر معناداری نداشت. پیشنهاد می شود برای بهره برداری مؤثر، گردو با دوز بالاتری مصرف شود.»
این پژوهش در ششمین شماره دوره هجدهم مجله دیابت و متابولیسم ایران انتشار یافته است.
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره