تاثیر مكمل پروبیوتیك در افرادی كه جراحی مینی بای پس داشته اند
آجاك: یكی از پژوهشگران انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی كشور تاثیر مكمل پروبیوتیك را بر بیماران چاقی كه جراحی مینی بای پس داشته اند بررسی نموده است.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، چاقی بعنوان یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی در سراسر جهان با افزایش ریسک بیماری های مزمن نظیر بیماری های قلبی-عروقی، دیابت نوع دو و بعضی از سرطان ها هم راه است. افزایش خفیف و مزمن سطح التهابی و استرس اکسیداتیو که از خاصیت های شناخته شده چاقی است در افزایش ریسک بیماری های همراه با چاقی نقش اساسی دارد.
بنا بر اعلام روابط عمومی انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور، جراحی باریاتریک بعنوان یک روش موثر در کاهش وزن قابل توجه و ماندگار شناخته شده است. باوجود، وجود مزایای جراحی باریاتریک، با عنایت به این که بعنوان روشی تهاجمی نسبت به تغییر شیوه زندگی است، ممکنست با عوارض مختلفی همراه باشد. باتوجه به آنکه شواهد بیش از پیش از آن حکایت می کند که میکروفلور روده در پروسه التهابی نقش دارد و از جانب دیگر جراحی های باریاتریک سبب تغییر بسزایی در میکروفلور روده می شود، این احتمال وجود دارد که استفاده از تعدیل کننده های میکروفلور روده نظیر پروبیوتیک ها بتواند برای بیماران تحت جراحی اثرات سودمندی را فراهم آورد.
این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور همراه با یک دوره ۹ ماهه پیگیری بر روی ۴۶ بیمار چاق مفرط کاندیدای عمل جراحی مینی بای پس معده مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) در شهر تهران انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کننده مکمل پروبیوتیک (۲۳ نفر) و گروه دریافت کننده دارونما (۲۳ نفر) تقسیم شدند. به مدت ۴ ماه (یک ماه پیش از جراحی تا سه ماه بعد از جراحی)، بیماران در گروه دریافت کننده مکمل پروبیوتیک محتوی روزانه یک عدد کپسول مکمل پروبیوتیک حاوی CFU۱۰۱۰ × ۶/۴ از باکتری های سوش های مختلف لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم و استرپتوکوکوس ترموفیلوس و در گروه دریافت کننده دارونما روزانه یک عدد کپسول دارونما دریافت نمودند.
بعد از اتمام دوره مداخله بیماران به مدت ۹ ماه پیگیری شدند.
فاکتورهای آنتروپومتریک و غلظت سرمی LBP، مارکرهای التهابی، مالوندی آلدهید (Malondialdehyde: MDA)، فاکتورهای گلیسمیک و سطح سرمی ۲۵ هیدروکسی ویتامینD۳ و ویتامین B۱۲ در ماه های صفر، ۴ و ۱۳ مطالعه اندازه گیری شد.
یافته های این تحقیق عبارتند از: دریافت مکمل پروبیوتیک سبب بهبود سطح سرمی LBP (P=0.039)، TNF-α (p=0.005)، ۲۵-هیدروکسی ویتامینD۳ (P=0.005) و کاهش وزن بیشتر (0.01=P) در ماه چهارم مطالعه در مقایسه با گروه دارونما شد. در انتهای دوره پیگیری تنها سطح سرمی TNF-αو MDA در گروه پروبیوتیک بطور مدلول داری در مقایسه با گروه دارونما کم شد. تفاوت مدلول داری در سطح سرمی فاکتورهای گلیسمیک بین دو گروه مشاهده نشد.
همچنین، یک روند دوگانه در غلظت سرمی ۲۵-هیدروکسی ویتامین D۳ در طول این مطالعه مشاهده شد. در انتهای ماه چهارم مطالعه یک افزایش مدلول دار در هر دو گروه مشاهده شد (۰۰۱/>P). در صورتیکه یک کاهش مدلول دار در غلظت ویتامین Dسرم در انتهای دوره پیگیری مطالعه ملاحظه شد. علاوه بر آن، این افزایش در ماه چهارم و کاهش غلظت در ماه سیزدهم بطور مدلول داری در گروه پروبیوتیک بیشتر از گروه دارونما بود (۰۰۱/۰=Pو (۰۰۱/>Pبه ترتیب). در انتهای دوره پیگیری، سطح سرمی LBP و انسولین در مقایسه با شروع مطالعه بدون تغییر ماند. علاوه بر آن، سطح سرمی IL-۶ در گروه پروبیوتیک کاهش مدلول داری را در مقایسه با گروه دارونما نشان داد.
برمبنای نتایج این پژوهش، مطالعات بیشتر با دوزهای مختلف پروبیوتیک، طول مدت مداخله طولانی تر و در سایر روش های جراحی باریاتریک جهت تایید اثربخشی آن در بیماران تحت جراحی مورد نیاز است.
این پژوهش با عنوان بررسی اثرات مکمل پروبیوتیک بر سطوح سرمی پروتئین باندشونده به لیپوپلی ساکاریدها، عوامل التهابی و برخی موادمغذی در بیماران چاق تحت جراحی مینی بای پس معده توسط زینب مختاری دکتری تغذیه در رشته تحصیلی علوم تغذیه انجام شد.
منبع: acak.ir
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره