چرا وقتی شادیم، زمان سریع تر می گذرد؟
آجاک: تا امروز، مطالعات زیادی درباره ی درک خردسالان از زمان انجام نشده و دیدن زمان بوسیله چشمان خردسالان ممکنست برای داشتن یک زندگی شادتر برای انسان ها، اساسی و سرنوشت ساز باشد.
غزال زیاری: حتماً بارها برایتان پیش آمده که درباره ی این که در چه مواقعی، زمان تندتر یا کندتر می گذرد، بحث کرده باشید. پسر من معتقد می باشد که در ماشین، زمان بسیار کند می گذرد.
دخترم می گوید: «من آن قدر سرم شلوغ است که نمی توانم آهسته پیش بروم، اما شاید آخر هفته ها که روی مبل لم دادم و فیلم می بینم، زمان، آرام می گذرد.» آنها در بعضی مواقع باهم، هم نظر هستند و هر دو موافق می باشند که روزهای پس از کریسمس و روز تولدهایشان حس غم انگیزی دارند؛ چون باید ۳۶۵ روز دیگر صبر کنند تا یک دفعه آن روز فرا برسد و در سن و سال آنها، سال ها برایشان به شدت کش می آید.
البته خودم هم این احساس را به یاد دارم. آب بازی در تعطیلات تابستانی و پریدن روی چمن ها، زمان واقعاً به آرامی می گذشت.
ترزا مک کورمک، استاد روانشناسی دانشگاه کوئینز ایرلند شمالی که درباره ی رشد شناختی مطالعه می کند، معتقد می باشد که موضوع خردسالان و زمان، موضوعی است که مطالعه چندانی رویش انجام نشده و او حالا به این مساله می پردازد که آیا در فرآیندهای زمانی در خردسالان چیزی متفاوت است؟ چیزی مثل یک ساعت داخلی که با سرعت متفاوتی نسبت به ساعت بزرگ سالان کار کند.
در این زمینه، سؤالات زیادی وجود دارد. مک کورمک دراین باره اظهار داشت: «عجیب است که هنوز نمی دانیم چه زمانی خردسالان به تمایز مناسبی بین گذشته و آینده می رسند؛ خصوصاً این که این طور بنظر می رسد که این ساختار کل طرز تفکر ما در مورد زندگی در بزرگ سالی را می سازد» او توضیح می دهد که ما دقیقاً نمی دانیم که خردسالان چه زمانی به درک خوبی از احساس زمان خطی می رسند و تنها می دانیم که این از شروع رشد آنها شروع می شود؛ اما بنظر می رسد که خردسالان نسبت به رویدادهای معمولی مثل زمان غذا خوردن و خواب حساس هستند و این درک، با درک بزرگ سالان از زمان خطی یکسان نیست.
بزرگ سالان برخلاف کودکان، به سبب شناخت از ساعت و سیستم تقویم، این ظرفیت را دارند که مستقل از زمان وقوع یک رویداد، به نقاط زمانی فکر کنند. در این میان، معناشناسی هم نقش مهمی را ایفا می کند. مک کورمک توضیح داد: «برای بچه ها زمان می برد که با عباراتی مثل قبل، بعد، فردا و روز گذشته آشنا شده و در زبان زمانی ماهر شوند. درک ما از گذر زمان هم بر طبق زمانی است که از مردم خواسته می شود تا درباره ی آن زمان قضاوت کنند.»
او دراین باره مثال مرتبطی زد: «مثلاً از زمانی که فرزندم به دنیا آمد تا آن زمان که خانه را ترک کرد، برای من ازنظر زمانی، به اندازه یک چشم به هم زدن گذشت؛ اما وقتی مشغول بزرگ کردن خردسالان هستید، هر یک روز، مثل یک عمر می گذرد.»
مطالعات حکایت از آن دارد که قضاوت در مورد مدت زمان و سرعت گذر زمان، به گونه ای جداگانه در انسان ها توسعه می یابد. بطورمثال بنظر می رسد بچه های زیر شش سال می توانند درک کنند که یک کلاس درس چقدر سریع می گذرد، اما قضاوت آنها بیشتر به وضعیت عاطفی شان مرتبط می باشد تا مدت زمان واقعی. این دو عنصر در مرحله بعد و زمانی که خردسالان ارتباط بین سرعت و مدت زمان را درک می کنند، باهم تلفیق می شوند؛ در این موقع، بحث حافظه به میان می آید.
منبع: acak.ir
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره